Het vrijeschoolonderwijs wordt in Nederland ook wel Waldorfonderwijs genoemd. Het is een onderwijsvorm waarbij de persoonlijke ontwikkeling van het kind centraal staat. In het vrijeschoolonderwijs zijn toneelspelen, handvaardigheden, muziek en lichamelijke beweging net zo belangrijk als schrijven, lezen en rekenen. Ook dit soort onderwijs valt onder de noemer ‘algemeen bijzonder onderwijs’.
De speerpunten van vrijeschoolonderwijs zijn:
- Verborgen drijfveren en interesses van het kind herkennen
- Ruimte geven aan de ontplooiing van het individu
- Aandacht voor de (aangeboren) talenten, individualiteit en de unieke voorgeschiedenis van het kind
Geschiedenis
Op verzoek van een aantal arbeiders van de Duitse sigarettenfabriek Waldorf-Astoria stichtte Rudolf Steiner in 1919 een school waar de kinderen van deze arbeidersgezinnen onderwijs zouden kunnen volgen. Het was de bedoeling dat deze school de zienswijze van de Antroposofie en de Sociale Driegeleding zou uitdragen. Zo geschiedde het dat de eigenaar van de sigar
ettenfabriek, Emil Molt, de eerste Freie Waldorfschule financierde. De term ‘vrij’ (frei) duidde niet zozeer op het vrijlaten van het kind dan wel op de vrijheid om zonder overheidsbemoeienis een pedagogische visie te realiseren.
In 1923 werd in Den Haag de eerste Nederlandse Vrije School opgericht Deze school werd de grondslag van alle vrijescholen in Nederland. Op dit moment telt Nederland 88 bekostigde vrijescholen binnen het basisonderwijs, en 26 bekostigde vrijescholen binnen het voortgezet onderwijs.
Verschillende levensfasen
Een menselijk leven kan verdeeld worden in verschillende levensfasen. Elke levensfase duurt ongeveer zeven jaar. In het vrijeschoolonderwijs worden kinderen ondersteund bij hun ontwikkeling in de eerste levensfasen. Bij iedere levensfase horen namelijk weer andere kwaliteiten, wetmatigheden en vermogens, welke een specifieke aanpak vergen, opdat het talent van elk kind optimaal kan worden benut. Uiteraard wordt er ook rekening gehouden met de uniekheid van elk individu.
